Yonca Evcimik İntizar

Gözlerimin içine bak diye diye
Yoldan çıkarttın beni
Ömrümü sana verdim bile bile
Kuma serdin kuruttun beni
Gel gidelim seyran tepelerine
Seyredelim cümle alemi dedin
Hani başkalarına benzemezdim
Kendini yedin beni de yedin
Kandırıverdin elleri kırılası
Yedin ömrümü çeşmesi kuruyası
Bi dahamı tövbe gözleri kör olası yar
Allahtan bulasın vicdansız
Ölme de kahrolasın
Bahçeme incir ağaçları diktin
Dibinede sen yatasın...