Yekta Ne Mübalağa

İçinde geçmişin ateşi hasetini suratına kusup ebedi suskunluk
Beni arıyorlar hala
Valizini topla git başka diyara
Eski mahallem ey, nefesim idarem ey
Sorunlarım üzerime çığ gibi sanki
Her işime yorgunluk hissi bahanem, hissi bahanem
Yarıda kalıyor maç kaderime golü atıp gideceğim elbet mezara kadar ya
Düzelir derler dünya karikatür hepsi palavra (palavra)
Kırıp yere döküyorum her şeyi inadına yaşıyorum hala (yaşıyorum hala)
Boşluktayım yine yetmiyo bitmiyo davam
Ne mübalağa
Çıkışını arıyor bulanıyor hala, hala
Ne mübalağa
Şansım gözünde bulamıyor mana, mana
Ne mübalağa
Çıkışını arıyor bulanıyor hala, hala
Ne mübalağa, ne mübalağa
Herkes zeki çok karanlık dost bilir herkesi yolda kaldık
E döndü belli ki çok çakallık, eskiden bahçeydi orman artık hissler