Uygar Doğanay Anla Beni Yar

Yar ah yar yare yare hayınsan yar yar
Yar ah yar zalım zalım zalımsan yar
Yar ah yar hayın ah yar hayınsan yar
Bir yara açtın bende kapanmaz yar
Yar merhem sürsen sürmesen de kar etmez yar
Merhem sürsen sürmesen de kar etmez yar
Yar ah yar yare yare hayınsan yar yar
Yar ah yar zalım zalım zalımsan yar
Büyümen gerek anlaman i̇çin beni yar
Küsmeli tek ağacın
Sığınacağın amansız bir yağmurda aşkla vurulman gerek
Koyu bir ıssızlıkta
Kimse görmemeli çığlığının sahibini
Kendi sesinle ölmelisin sessizliğinle büyüdüğün gibi
Düşürmeli seni bir kaç kez
Acımadan yerini bulmamış aşkların
l̇çinin yangınına aldırmadan
Kapıyı vurup çıkmalı eksik yaşadıkların
Bir pula satmalı
Emeğini burkup pul edip harcadıkların
Anlaman i̇çin beni anlaman gerek
Kaç kişiyi yaşarsan yaşa
Kendi yalnızlığındır döneceğin en sonunda
En sonunda görmeyi unutup beklemeyi öğrenecek gözlerin
Paslı bir cam kenarında
Konuşur olacaksın çiçek mezarı boş saksılarla
Önemsizleşecek bakmaya korkarken başkalarına gösterdiğin sırlar
l̇şte o zaman kalkacak ellerinle çektiğin
Seninle sen arasındaki sınırlar
Anlaman için beni kısası var
Anlama beni