Ümit Ökke Çok Geceler Gördüm Dibsiz Üşüdüm

Belki bir gün bahara uyanır
Geçip gider bu can acısı
Çok geceler gördüm dipsiz
Üşüdümde
Duyan olmadı
Gören olmadı
Bilen olmadı
Bilen olmadı
Bir saksıda iki çiçek
Sarılmış güneşe ermiş
Olamadım aşka bi-hale
Ağladımda
Saran olmadı
Sezen olmadı
Silen olmadı
Silen olmadı