Turhan Alıcı Altın Kafes

Altın kafes idi benim durağım
Dost elinden yarelidir yüreğim
Evvel yakın idim şimdi ırağım
Felek beni nazlı yardan ayırdı

Dostumun bahçası çayır çimendi
Şirin dillerinden ikrarlar verdi
Hiç ayrılmam derdi yemin ederdi
Felek beni nazlı yardan ayırdı

Su değilem harktan harka atılam
Köle olam pazarlarda satılam
Mevlam ölüm vermez ölem kurtulam
Felek beni nazlı yardan ayırdı

Karac’oğlan der ki garip başıma
Felek ağu kattı datlı aşıma
Kazın mezarımı dağlar başına
Felek beni nazlı yardan ayırdı