Tuncay Tuncel Gönül Efsanesi

Eyvah yine yalnız kaldım
Sahilde boş sandal gibi
İşte yine akşam oldu
Hasret gibi efkar gibi
Bağrımda bir ateş yanar
Kulağımda pınar sesi
Hasret dolu bir sevda bu
Bu bir gönül efsanesi
Sessiz garip rüzgarlar var
Bir fırtına olur bazen
Ölümsüz bir şarkı gibi
Garip martıların sesi
Eyvah yine yalnız kaldım
Sahilde boş sandal gibi
İşte yine akşam oldu
Hasret gibi efkar gibi
Eyvah yine yalnız kaldım
Sahilde boş sandal gibi
İşte yine akşam oldu
Hasret gibi efkar gibi
Ne bahar gördüm ne yazı
Ne güneşin batışını
Ne yağmuru dinliyorum
Ne de sevda şarkısını
İçimde bir kararsızlık
Dünyam sanki hep karanlık
Sensizlik bir ölüm gibi
Bundan kötü sevdasızlık
Eyvah yine yalnız kaldım
Sahilde boş sandal gibi
İşte yine akşam oldu
Hasret gibi efkar gibi
Eyvah yine yalnız kaldım
Sahilde boş sandal gibi
İşte yine akşam oldu
Hasret gibi efkar gibi