Sinem İlk Öpüş

Yürüdüm tüm gece, gece karanlık
Kalbimde senden kalan küçük bir yırtık
İçeri sızan ışık değil, puslu bir yalnızlık
Payıma düşen ölüm değilse de gece kadar karanlık
Geçmişim toz, avuçlarımda hiçlik
Sana verebildiğim iki satır, ikisi de yitik
Gözlerinin değdiği sokaklar sen gibi
Giderken beni de al, yokluğun ölüm gibi
İlk görüşte başlar ayrılık
İlk öpüşte kal sen de
Çalınır sessizliğin eski bir keman gibi
Acıtır sakinliğin, hiç olmamışız gibi
Yazarken yarım kalan şiirlerin öncesi
Yaşarken yarım kalan aşkların sonu gibi
İlk görüşte başlar ayrılık
İlk öpüşte kal sen de