Serdar Ortaç Sabrımdan

Gücümün yettiği gecelerde
Bir canım bir de sen olmuyorsun
Bilemem ne denir sana öyle
Beni görmeye gelmiyorsun
Dudağının arasından
İki gözün karasından
Ya da gönül yarasından
Öptüm öldüm, öptüm öldüm
Sabrımdan güzel olan her şeyi
Bir kenara atmana kızamıyorum
Aslında bu güne kadar seni tanıyamadım
Buna şaşırıyorum
Sayende güzel olan her şeyi
Sokağa atan bir yürek tanıdım
Aşıklar dileğini dallara yazar ama
İsmine rastlamadım
Yine de sen gülüver
Bana hüzün de yeter