Serdar Ortaç Fakir

Gecelerden sabaha, ak babam ak, sonu yok
Bu kalbin, başka vücutlara tahammülü yok
Gördü ya seni, kaydı dengesi
Yer mi oynadı, tavan neresi?
Bu acı yatılı gibi, gideceği yok gibi
Şuraya yatak serip, kal be diyesim var
Çekerim cefasını, öderim hesabını
Seninle bir ömür harcayasım var
Satarım evi de, arabayı da
Desinler, arkamdan bu fakir
Tanımıyorlar seni, kızamıyorum
Sensin kalpte yegane fikir