Sefa Zeybel Gönül

Kahrolası gururuma
Uymadı yaptıklarım
Bir öyle bir böyle
Heba oldu umutlarım
Bir ben miydim aşk delisi
Düştüm derdine sevdanın
Bir gün olsun güldürmedin
Derya oldu gözyaşlarım
Bırak artık deli deli ağlamayı
Duymuyorlar
Uğruna öldüğün aşkın
Değerini bilmiyorlar
Sen hep böyle bildiğin gibi
Ağlayıp hep küseceksen
Aşkının uğruna canım
Çöllere düşeceksen
Alsınlar seni içimden
Versinler ellere
Ah gönül senin yüzünden
Düştüm bak kem dillere