Şebnem Ferah Ay

Ay ışığına vuruldum ben
Çok uzaklarda olsa da
Sonumuzu bile bile seviştim ben
Artık gece hiç olmasa da
Ay ışığına vuruldum ben
Başka dünyaya yansa da
Çok zor geçen günün ardından uyurken ben
Odam hep ışıksız kalmışsa da
Bu ev artık yuva değil
Bütün eşyalar üst üste terketmeden önce