Denizin ortasındaki bi’ yelek
Karanlığımın ışığı olan bi’ melek
Zamanın akışını durduran bi’ kafa
Bana kararlar aldıran hep bi’ kelek
Para akışımı iyi yakalayın
Zarı atışımdı iyi tutamadım
Kimi zaman uyumadım, yatamadım, hatırlayamadım
Yarım kalan anılarımı bile tanıyamadım
Adım adım atamadım adımlarımı
Tanıyamadım bu da bunun hatrına biraz
Hayrına yazdım bi’ de yazdı yaz günü
Gönüller penaltı, bi’ de kördüğüm
Ve bu gördüğüm manzara benim gördüğüm
Sonu gördüğüm günümde de ölüydüm
Ölümüm ellere kâr, çünkü plânları var
Ya da paranoyalarım var! Evet var
Nakarat: Esin İris
“Ruhum” diyorum ruhum, ruhum kapı duvar
Çocukluğumdan öpte git, içimde vedalar
“Özlüyorum” diyorum, ruhum sana kanar
Çocukluğum kokar tenin, içim akasyalar
Verse 2:
Canın çıkışını dahi erteleyip deyip
Ama bunu “yalan” deyip ipi çekicek içim
Ve de içip içip ölmeyeceğim ve biçim biçim
Yine diktiğimin içi biçim alamadı
Benim gibi p*çin içi bi’ o biçim olamadı
İadeyi yapamadı bunu karaları
Hayal edip bayağı bunu iyi yakaladım
Zanı önce dostu yani beni iyi tanı
Hatırlarım olanları, yalanları
Arar beni bu boyutun şeytanları
Zulalıdır olanların kırıkları
Biten eski savaşların yanıkları
Boşunadır onların bu çabaları
En azından bunun için çabalarım
Ve onların benden büyük yaraları
Gereken harbi kapıyı aralarım
Nakarat: Esin İris
“Ruhum” diyorum ruhum, ruhum kapı duvar
Çocukluğumdan öpte git, içimde vedalar
“Özlüyorum” diyorum, ruhum sana kanar
Çocukluğum kokar tenin, içimde vedalar
“Özlüyorum” diyorum, ruhum sana kanar
Çocukluğum kokar tenin, içim akasyalar