uzun kışı bahara verirken
sesin sesime değmedi, çok oldu.
parmak hesabı aylar sayarken,
canıma ot tıkar biri.
oturdum malumumu yaşarken
çok düşündüm, yönümü gördüm.
uzak somut anlamını bulurken,
yavaş...
amma yavaş...
içime doğdu görüş günümüz.
dizini dibimde buldum.
gök yüzünden öptüm, ellerinden...
sonu başa yakın, bozuldu ağzımın tadı...