Rafet El Roman Her Şeye Söz Gerekmez

Gençliğin Gözyaşı
Ben her sabah gözlerim
Yaşlı yaşlı uyanıyorum
Çaresiz savaşıyorum
Anılarımla sorularla
Dostlarım içimde sanki
Kurt misali beni yiyorlar
Yavaş yavaş parça parça
Görüyorumki ölüyorum
Benim şu kalbim benim şu gönlüm
Seni mi sevdi sana mi güvendi
Benim su aklım şaştı kaldı
Sana mı kandı, sana mı inandı
Çok düşündüm çok üzüldüm
Pişman oldum kader dedim
Dün sabah seni af ettim
İnsanoğlu yaşam dedim