Pars Ahnas Hangi shehir

Artık bilmiyorum ne diyeceğimi

Yolun aydın olsun diye yaktım geleceğimi

Nereye gideceğimin ya da nerden döneceğimin anlamı yok..

Anlamışım zaten nasıl öleceğimi

Bana ödeyeceğimi söylediğin her bedelin

Karşılığına hayat verdim, huzura dayat derdi...

Ben ki her belaya göz kapalı girip çıktım, lakin

Abi öyle bazen bi' bakardı dayak yerdim

Mutluluk bayat geldi... Oğlum dedim,

Neyi seçtin genç yaşında? Utancan göz yaşından.

Uzatma git başımdan! 

Sonu hayra alamet değil ki yarın akciğerim sönüp gitse, 

Pek şaşırmam.

Yarılan tek kaşınla kurtulmaya şükredicen, gün gelicek

En kralı dahi olsa küfredicen...

Böyle de olmadıysa son bi' namaz kılıp, çıkıp inşaatın tepesinden

Azrail'i lütfedicen..

Çünkü, ellerinle ölmek haram dedi tanrı.

Geri kaldık

Koşturanlar kaçıp gitti, gözlerimin kan çanağı feri kaldı.

'Yeter artık!' diyip as yüzünü aydınlığa,

Karanlıklar anlayacak yalnız seni delikanlım...

Gözüme doğmuyor sabah...

Bir şeyler istedikçe yarınların zor diyor sana.

Bunları konuşmuştuk kaçıp gitti kader diyenler,

Kalanlar kazancaksa; bu mutluluk döner bi' yerden!

Aynı yalana inanmaktır umutsuzluk...

Gecenin şu kasveti olmasaydı unutmuştuk.

İstemeden bulunmuştuk...

Oralarda birkaç zaman.

Öğrendik bir gerçeği ilaç falan değil zaman.

Hangi şehir senle anlaşır ki böyle?

Sorun caddelerde değil, zaten özlemin kafanda.

Gidenlerden fazla yanar söz verip kalanlar,

Öyle zamanlarda anlatamam...gözlerimden anla

Adına müzik deyip birkaç duble dert yandık..

Ne yazsak kora döndü söndü denen her yangın...

Yüzmeyi bilmesem de boğulmayı öğrendim hep,

Zaten dönüp duran hayallerim deryadır....

Of ulen! Feryadını duyur...

Bırak kadehlere suç atılmaz efkarımı doyur.

Huzurun ipleri kalmışsa boğazında bağlı,

Bi' tek kurtuluşun yüksek olur sehpanın boyu.

Kader mi? Bedel mi? Bu belli değil, nedendir? Diyip..

Hatırlamak sonunda öyle güzel geçen günleri...

Çehrenin hatrı için yaşattığım bir tebessüm ellerimde öldü,

Artık adımlarım geçer gölgemi.

Tesellim değil, esirimdir içki

Yani bir çift gözün kahvesinde ne seyrimiz geçti, bizim...

İzmaritlerin yolunu bulduğu bi kentte nasıl kaybolduk?

Olur muydu, deseydim değiştim..