Nurettin Rençber On iki Kapılı Şehir

Aklım ermez idi evvel alemde
Şuhikârı haktan haberdar oldun
Damlacık su iken koca alemde
Oniki kapılı bir şehir oldun
Genç idin tez idin sıra bilmezdin
Filiz sürgün verir anı görmezdin
Dahi müşkül iken zemzem içmezdin
Şimdi bir aşk için bende gân oldun
Rençber oğlu geldi geçti bir anda
Belki mihman idin zatı cihanda
Erişip tacına adıyamanda
Sıyrılıp nesneden azade olduk