Nilipek Koşuyolu

Bir gülüşün var; insan güzellikleri hatırlar,
baktığın yere ayrı, bastığın yere ayrı hayran.
İki çizgi var; insan güldüğünü hatırlar,
ve bak nasıl durdu her şeyi yıkan rüzgar.
Bir yer yatağında çocuğuz bir anda, omzun evim benim.
Duvara değer ışık, uyanmadık hala, göğsüm evin senin.
Bir bakışın var; insan şarkıları hatırlar, yürürk
en adımları hayatın ritminden çıkar.
Bir sözün yeter; bak nasıl düştü tüm gözler,
ve bak nasıl saklar kararsız elleri cepler
Bir yer yatağında çocuğuz bir anda, omzun evim benim.
Duvara değer ışık, uyanmadık hala, göğsüm evin senin.