Niğdeli Adem Bir Fincan Kahve Olsa

Dün akşam yolda gördüm
Seni yıllardan sonra
Bir yabancı gibiydin
Dönüp bakmadın
Bunu senden ummazdım
Çok kırıldım ben sana
Bir fincan kahve olsam
Kırk yıl hatırım vardı
Ömrümü sana verdim
Beni sevsen ne vardı
Belki görmem bir daha
Seni ömrüm boyunca
Üzülüp ağlar mıydın
Öldüğümü duyunca
Eline ne geçerdi
Beni kabre koyunca
Bir fincan kahve olsam
Kırk yıl hatırım vardı
Ömrümü sana verdim
Beni sevsen ne vardı