Mustafa Yıldızdoğan Tanımadı

türküm müjdeydi ülkeye
gezdim söyleye söyleye
bir gün söylemedim diye
türküm beni tanımadı
onlar bacım, onlar ağam
onlardır sevincim tasam
ahmet’im mehmet'im suna’m
güllü’m beni tanımadı
elimde doğmuş kuzular
bir gün benden soğudular
sordum ne oldunuz ne var
sürüm beni tanımadı
daha dün sözleştik şurda
düğün hazırladım yurda
eller beni tanıdı da
sözlüm beni tanımadı
yine sizinleyim dedim
nasılsam öyleyim dedim
çıkıp ta söyleyim dedim
kürüsm beni tanımadı
hırpalanmak ne kelime
didik didk lime lime
götürülürken ölüme
ölüm beni tanımadı