Mehmet Alp Obsesif Hisler

Her yaşam biter, her insan gider mi
Diye sordukça gördün cevabı
Yorgunuz epeyce, sakindik tüm gece
Fırtına öncesi sessizlik belki de
Bu yüzden mi gittin? bi'şey sandım ben de
Bu kez bekleyemem bu obsesif hislerle
Bu yüzden mi gittin? doğruyu söyle
Bu kez bekleyemem bu obsesif hislerle
Bir an için yeryüzünde tek kaldım sanki
Henüz ilk raundda nakavt olmuş gibi hayaller şimdi
Belki de bir anlamı yok sadece yorgunuz belki
Zararsız ve gereksiz yalanların ruh hali gibi
Sürekli hızlanan yağmur ve seyreden denizci gibi
Bekliyoruz sadece güneşin geri gelmesini
Depresyon çok moda, herkesin elinde lustral'i
Tüm zamanların en mutsuz insanları bizdik sanki
Dönmedi belki şans, belki zaman bizim değildi
Sevmedi belki kalp, belki atmıyor eskisi gibi
Kırıklarındı batan, hatırlatan eski günleri
Zaaflarındı kalan, çıkarttığında acı gerçekleri
Umutlarındı belki, uyandıran ve durduran saati
Nefretindir belki burda tutan hala seni