Mehmet Alp Obsesif Hisler

Her yaşam biter, her insan gider mi

Diye sordukça gördün cevabı

Yorgunuz epeyce, sakindik tüm gece

Fırtına öncesi sessizlik belki de

Bu yüzden mi gittin? bi'şey sandım ben de

Bu kez bekleyemem bu obsesif hislerle

Bu yüzden mi gittin? doğruyu söyle

Bu kez bekleyemem bu obsesif hislerle

Bir an için yeryüzünde tek kaldım sanki

Henüz ilk raundda nakavt olmuş gibi hayaller şimdi

Belki de bir anlamı yok sadece yorgunuz belki

Zararsız ve gereksiz yalanların ruh hali gibi

Sürekli hızlanan yağmur ve seyreden denizci gibi

Bekliyoruz sadece güneşin geri gelmesini

Depresyon çok moda, herkesin elinde lustral'i

Tüm zamanların en mutsuz insanları bizdik sanki

Dönmedi belki şans, belki zaman bizim değildi

Sevmedi belki kalp, belki atmıyor eskisi gibi

Kırıklarındı batan, hatırlatan eski günleri

Zaaflarındı kalan, çıkarttığında acı gerçekleri

Umutlarındı belki, uyandıran ve durduran saati

Nefretindir belki burda tutan hala seni