Mahzuni Şerif Gözlerim Yolda

elbet hakkı vardır kulların kulda
insan kıymeti ölçülmez parada pulda
o dost gitti gelmez artık gözlerim yolda yolda
tufana uğradı ömrüm baharı
ben neden gezerim bunca diyarı
çiçekten çiçeğe arı dolaşır balda balda
çok susadım neden çeşme su vermez
deryanın sırrına hiç akıl ermez
mahzuni kuş olsa durmaz böyle bir dalda dalda