Kubilay Karca Yarinim Yok

Yarınım yok ayarımı bozdular

Zamanım az yolum ayaz önüm toz duman

Yarınım yok ayarımı bozdular

Zararı yok ölüm olur acıma son durak

Dönüşü yok bu yolun

Gidenlere bi sor

Günahlarını masaya meze diye koy

Bana bunu yapan hayat bir gün seni de üzer

İnan ki olmuyor

İnan ki olmuyor

Yalnızlığa feryat kork pervasız dert derya

Sert rüzgârlar mert efkâr dert etmezsen ders evham

Eyvahlara gizlenir endamın geceler mazine eder isyan

İnsan tanıdıkça sürüngenlere döndüğünü görürsün eyvah

Vazgeç medet ummaktan en yakının bile sana güveni sancılı

10'unda mutlu 30'unda kaybedeceksin aşka dair inancını

Dağlarında çiçek açmıycak yat kapısındasın içtiğin hancının

Gözlerin kan çanağı bi' gerçek seni istemediğin izne ulaştırır

Gel deli bu divane

Buna hasret ilave

Bi' nefesten ibaret…