Kubilay Karça Sigara ve Karanfil

Bu sabah içimde kötü bi niyet
Çıktım evden de küfrederek
Tabi örseledi kalbi tek kelime
Ben yüz yıl batsam doymam pisliğe
Kırmızı ışıkta bekliyodum
Beyaz takımla yakamda karanfil
Takıldı aklıma bir soru lakin
Muhattap yoktu başımı eydim
Annem görse ne derdi ki şimdi
Benim bu halimi beğenir miydi
Elin çocuğuna da özenirdi tabi
Serseri olmamı istemedi ki hiç
Yaşatıcam annemi villalarda
Eli değmiyecek hiç soğuk sulara
Tabi gerçek oldu dimi hayallerin
Ben sorumsuzluğumun esiriyim
Babam yaslandı koltuğuna
Dikkatle baktım ilk defa ona
Üstünde beyaz gömleği lakin
Yakası sararmış umrumda değil
Göz bebeğinde bi et parçası var
Yüzünde onca yılın kasfeti
Zamanında çok esip gürledi
Koskoca çınar kurudu şimdi
Gece kasvetli sokakları
Esir aldı yine bizi günahkarız