Kolik Yol Kenarı

Alev Almış Yorgun Yüreğimde
Bahçelerim Çiçekler Acar
Kurumuş Topraklarım
Sularım Ama Yine De Yanar
Bir Damla Su Serpilse Gönlüme
Bağ Bostan Dağları Asar
Ama Durulmuş Ruhum
Aklim Kaçacak Yer Arar

Yitirdim Aklimi Sonunda
Kaybolmuşum Yol Kenarında
Unutulmuş Gibiyim
Yalanların Tam Ortasında
Karamsarlık Bedenimi Sarmış
Derdim Içime Yer Yapar
Hür Fikirlerim Kaybolmuş
İmkansız Durumlarım Var
Seyreder Gibiyim Hayati
Hayallerimi Başkaları Yasar
Dayanamıyorum Artık
İnceldiği Yerden Kopar