Kolera Ölüm Gerçekmiş

Kolera - Ölüm Gerçekmiş Sözleri




[Intro: Sagopa]

A haa

Tekrar biz, bizler

Bak önünde ateş, at kendini ateşe

Hadi atsana, at, atmazsın değil mi? Çünkü sen akıllısın

Çok akıllısın biz deliyiz, sense akıllısın



[Verse 1: Sagopa]

Meraklı bir avım ben (yov), nerede avcı (yov)?

Bütün kurşunlar cavcavcı

Özgürlüğümü istiyorum izninizle

Bana emanet onca izle

Dosdoğru arıyorsan gel peşimden, beni izle!

Bana üç dakika verin ve gerçeklikte tanışın

Bana ufak bir şans verin, büyüklük bende kalsın

Ey uslanmaz başım Ağrı Dağı'na çıkmış inliyorsun

İn de ordan deniz seviyesinde konuşalım (hadi)

Gördüklerim mi doğru (doğru), yoksa sen mi yalansın?

Hayır sen gerçeksin ve gördüklerim gayet net

O kadar ışıl ışılsın ki, seni fark etmemek imkânsız

Güneş sana sırtını dönse ay bırakmaz yalnız

Kalbim atar cansız. Geçmez gün ahsız, vahsız

Şu yaptığım Rap denen şeyim kuralsız

Var olunmaz ulan hayasız

Sahi hangimiz riyasız, hangi uyku rüyasız?



[Nakarat: Sagopa (& back: Kolera)]

Düşün bir (aha) kendini koy ateşin ortasına ve de yan, yan, yan (yov, yov

Sago Kaf-Kef, Kolo, lov, lov, lov, lov)

Bu böyledir (aha). En tatlı yerinde uykudan uyan, uyan, uyan (check, check, yo, check, check, yo, ha)

Düşün bir, kendini koy ateşin ortasına ve de yan, yan, yan (yo, Sago Kaf-Kef, Kolo, lov, lov, lov, lov)

Bu böyledir. En tatlı yerinde uykudan uyan, uyan, uyan (Sago Kaf-Kef, Ko-Ko-Ko-Ko-Kolera, Kolo, l-l-l-l-l-lo)



[Verse 2: Kolera]

Vedalaş benle ellerim

Kaçmak için girdiğim tünel uzadıkça uzadı ama

Bir girişi varsa bir de çıkışı olmalıydı

Bildiklerimi içine gömdü karanlık

Görme, göreni kör yapıyor bu dünyalık

Dağılanları toplamaktan önüme bakamıyorum

Ben dağıtsam arkamı toplayan yok, bulamıyorum

Turbu sıktım artık gayet ciddi ellerim

Şimdiden kıyamette bir yer arıyorum kendime serin

Her hakkım kendimde saklı ben kendimi kâbuslara yatırdım

Her yer bataklıktı, çırpındıkça boğuluyordum

Bir pencerem vardı camını açmadan bakardım dışarı

Bulutların şekillerinden resim çıkarırdım gün aşırı

Ne çok kandırmışlar beni

Ne çok bozmuşlar sizi

Kapıyı açmadıkça onlar kanırtmış bizi

Doğruyu söylemekte cesaretli göremedim sizi

Artık samimiyetinize güvenemem ben sizin

Dikkat et de geç olmasın ölüm saati çalarken seni

Durma zapla beni Sago sagola beni



[Nakarat: Sagopa (& back: Kolera)]

Düşün bir (aha), kendini koy ateşin ortasına ve de yan, yan, yan (yov, yov

Sago Kaf-Kef, Kolo, lov, lov, lov, lov)

Bu böyledir (aha). En tatlı yerinde uykudan uyan, uyan, uyan (check, check, yo, check, check, yo, ha)

Düşün bir, kendini koy ateşin ortasına ve de yan, yan, yan (yo, Sago Kaf-Kef, Kolo, lov, lov, lov, lov)

Bu böyledir. En tatlı yerinde uykudan uyan, uyan, uyan (Sago Kaf-Kef, Ko-Ko-Ko-Ko-Kolera, Kolo, l-l-l-l-l-lo)



[Outro: Scratches]

Just like that

I play my enemies like a game of chess