Kodes Kalbim Agriyor

Gülmek bana zevk vermiyor artık sevenin değeri bilinmiyor yazık

kazık yer hep sevenlerin hepsi kodes ten uzak durur birçok asi

gönderdiğin resimlere bakamıyom hepsini silip attım bir günde

tavaf eder nevrimde güzel yüzün baktığım heryerde



korkularımla yüzleşmeye çalışınca gördüm en başındasın

bu korku birgün beni öldürecek gelen azrail kaçıncısın

belamısın sen başıma belamı mezara girmeden önce sela'mı

çıkamaz belkide emre yarına ama sana yazıyor bu son kelamı



bitmeyecek yasım sanma gittim demek hiç sevgin hevesti bitti

uzaklardayım yine unutamıyom her geçen dakika daha çok seviyom

hayıra gitmiyor benim sonum şer hasretinle beni yakıyor heryer

seni bilmem ama ben iyi değilim ateşin üstünde sıratta gibiyim



defol aklımdan şizofren oldu yoksa kodes ölecek kahrından

yoluyom saçlarımı kendime kızıyom emre hadi git bu diyardan

ibadetimsin aşkın dilime aşkın yüreğime ibadet oldu

elleri açıpta dua lar ediyom gören diyor sana bihaller oldu



evet oldu bana bi haller oldu gül gibi açan bu kalbim soldu

beynime ur gibi saplandın aslan gibi delikanlıyı yere vurdun

sevin halime gel gör ne haldeyim uçurumun ucundayım viraneyim

yerle bir oldum darmadağın bak çöktü dizlerim mutlu ol artık



NAKARAT



kalbim ağrıyor günden güne büyüyen koskoca sancılarım var

yürek çarpıyor pencereden bakan emre geceleri susmaz ağlıyor

çok kısaltıyor halim yok bedenim eriyor ben dayanamıyor

yırtıp atıyor yazdıklarını sana duygularını anlatamıyor



2.verse



senin yüzünden etrafımdaki herkesle kavga eder oldum

ailem yada arkadaşım yada başkaları ile hiç konuşmaz oldum

kendime bir saygım vardı eskiden aldın bak saygı yok oldu

geçer diyorlar geçmiyor işte sanki ilk günüm 2 yıl oldu



keş ettin beni böyle giderse kapında yatan bir leş olucam

korku sardı beni sen başkasıyla evlenince ben kafamamı sıkıcam

duramıyom artık oralarda ben bu yüzden geldim istanbula bitiklerdeyim

kendime küstüm cesaretim yok bakamam aynaya



defolup gidin başımdan kimseyi istemiyom hep yanlız yaşıcam

bana acı çektiriyon bile bile söyle ben ölünce sen mutlumu olucan

ben üzülünce neden gülersin çaktırmadan alt tan alt tan öyle

ben hep ağlayım sende gül bana razıyım perim hadi dön geriye



bak gecenin 1'i kapandım odama duramam yazıyom seni satırlara

kapattım ışığımı perdeler çekik gözlerim ağlar mum ışığında

çektiğim bu acı yaşatır beni aşkın biterse vururum Emreyi

sarın hadi beyaz önlüklere tımarhanelik oldum ben öldüm deliye.