Kendimden Hallice Gün Ağlarken

Değişiyorsun ve üzülüyorum
Son olanlara gülemiyorum
Gerçeklik algım gitti
Rüya mı bu anlamıyorum
Sanki dün gibi her şey
Ben ağlarken sarılışın
Şiir tadında sevişmeler
Gün ağrırken yazılışın
Teker teker
Hepsi aklımda(Aklımda)
Geçer gider
Belki kaçmazsam(Kaçmazsam)
O Şehrin boktan sokaklarında kaldı anılarım
Hayalin ortasında yalnızlık kaçık bi akıl
Üzülmek istemek bi gönüle gel demek gir içeri aslında fazlasıyla yalnızım
Kokusu kaldı sadece üzen acıların garip bir girdap hali aslında bütün anılarım
Bi yel savururken hasretini her şey daha boktan oluyor ve her şeyden kaçıyorum
Yeter yeter demek yetmez ki bazen yıkılan umutlarıma hep bir mezar kazıyorum
Ellerimde dikenler…