İtaat Burası Çukur

Bir kumbara umut
Yalnızlığımda biriktirdiğim
Sen geceyi çöktürdün hep
Ben mumları erittim
Zehri içtim şarap diye (ben)
Aynalardan silindim
Yalnızlığıma kanma hiç
Ben yoklukla sınanıp bilendim
Sevgi için dilendik
Mermiler karşımızda direndi
Susmadı hiç sirenler biz
Sokak içindeki düzendik
Yeri geldi üzüldük
Yeri geldi gücendik
Yeri geldi ter döktük
Geri geldik düşmana bilendik
Gölgesi boldur buranın
Güneşi gizlediği
Öfkenin yok bir kuralı
Yalanın süslediği
Korkunun yok bir kaçışı
İçinde beslediğin
Bir günün olmaz hiç
Bu çukura düşmediğin
Düşlediğin bu değil eminim
Seni duyamıyorum (duyamazsın)
Beni göremiyorsun (göremezsin)
Yolu bulamıyorsun (bulamazsın)
Çünkü burası çukur