İrem Derici Gidiyorum

Tek yönüm sendin
izini kaybettim
Bir iz bir yön olmadan düstüm yollara
Bir saga çarptim
bir sola çarptim
Savruldukça savruldum hep çikmazlara
Çinladikça adin
kulagimi kapattim
Bir son veremedim içimdeki tiz çigliklara
Hep sendeydi aklim
bedeni aldattim
Savruldukça savruldum koldan kollara
Bakmadi gitti dönmedi bile arkasina
Egdim boynumu çaresizce galip gelen gururuma
Duydum ellere yarmis
yerini yeller almis çoktan
Bense kendimi salmis
yüregini yaralar sarmis yoktan
Bir kizi bir oglu varmis
kendi hayatina dalmis
En acisi da beni hatirlamamis unutmus çoktan