İrem Candar Sordum Bekledim

Dökülünce bütün yaşlar
Eskiden sevdiğim diyarlar
Yenilenince tüm zarlar
An kalıyor içimizde
 
Denizin kıyısında
İki ağacın ortasında
Bir filizin goncasında
Renkler akıyor
 
Geriye kalan bir nefes
Bir nefesin kavgası
Ve geçen anlar
Daha hiç anlamadan
 
Geçmişi serbest bırakıp
Kalbimi sarhoş edince
Arınıp, kendimce
Bir yol aradım.
 
Sordum bekledim
Olmadı itekledim
Yeniden rahatlayınca
Fark edince, gülümseyince
Bıraktım yaşları
Bir ezgide