İncesaz Piraye

Ay ışığı yağdı dört duvara
Yıldızlara boyandım, uyku bölündü
Bir gemici türküsü radyoda
Durma kaptan, kara şimdi göründü
Fiyakalı fotoğrafım, her bir yanım hep bir yarım
Sen gözleri siyah kadın, ben beklerim
Bu mahpusun kıdemlisi, romantik devrimcisi
Dilde memleket türküsü, ben söylerim
Kaldırımlar çayır çimen, sen bir yürü
Mümkün olsa geriye alabilsem dünü
Beş satırla bir ayrılık hikayesi
Unutulmaz Nazım ve Piraye’si
. . .
Kaçtı hevesim, kaçtı duraklar
Yine de gel, ne gerek var bahaneye
Doğmadı daha o çocuklar
Ve son sözler söylenmedi Piraye’ye