İkiye On Kala Bütün İstanbul Biliyo

Seni bana ayırdım bütün İstanbul biliyo
Çok söyledim ama kendini ölümlü sanıyo
inanmazsınız sesinde kuşlar yaşıyo
ah bi de gülünce kafam yanıyo
öyle de güzeldi gözleri
bıraksam içine bi kendimi
tutuştur içine çek beni
yavaş yavaş
Ölümüne güzeldi böyle nasıl yaşıyo
sert kıyılarında ne gemiler batıyo
dokun yaralarıma çiçekler açıyo
ah bi de gülünce kafam peynire dönüyo