Hıdır Dündar Kaderime Küstüm

uzak kaldım sevgilerden dostluktan
başım kalkmaz oldu gayrı yastıktan
ne senden umut var nede aşkından
kaderime küstüm bundan sana ne

sevgiyi ararım dalda yaprakta

bütün güzellikler insan olmakta
arı dolaşırken sümbül papatya
işi bal yapmaksa bundan sana ne

bu benim talihim bu kara bahtım
neden her gün artar efkarım gamım
bedenimi bir gün terketse canım
günah benim sevap benim sana ne