Halit Bilgiç Ayrılık Öyküsü

Şimdi Kendim Kadar Yalnızım
Sen Kadar Kalabalıktır Yüreğim
Sen Bu Şehri Terkettiğinden Beri
Sensizliğin Ayazında Düşler Kuruyorum
Bu Yürek Bu Ruh Ve Bu Ten Senin Olduğu Sürece
İstersen Bir Asırda Gelme,Ben Seni Hep Beklerim...
AYRILIK ÖYKÜSÜ
Bir gece vaktiydi her yer zifirdi
Bağrıma saplandı sessiz gidişin
Her gün sokağın başında seni bekledim
Gelirsin diye yolun gözledim
Sen Gelmedin
Giderken ardından yere yığıldım
Dizlerimi dövdüm saçımı yoldum
Penceremin kenarına hergün oturdum
Gelirsin diye Duaya Durdum
Sen Gelmedin
Aradan kaç bahar kaç zaman geçti
Kaç Yaprak Dalında Soldu Yeşerdi
Şimdi senden tek hatıra solumda gizli
Zulamda saklı Kalan düşlerin
Sen Gelmedin
Söz: Halit Bilgiç
Müzik : Anonim ( Arıx )