Gölge Kaya Vay

Gün bitti gölge düştü sensiz kaldı bu bahçe,
Bir sen vardın canım benim çiçeklerin içinde,
Geceler olmasa güz hiç gelmese bu bahar gelsen yine.
Yoksun sen anlıyorum mutsuzum ben yine,
Vay anasını aşk yarasını kalp acısını vay!
Yollara düşürdü bu sevda vay!
Gün doğarken memlekette şehirlerin birinde,
Ararım seni sokaklarda dağ tepeler içinde,
Gölge bir gezgindir bulur seni gün gelir cennete gitsen bile.
Yalnızlık bir kader değil ölüm yoksa içinde,
Vay anasını aşk yarasını kalp acısını vay!
Yollara düşürdü bu sevda vay!