Erdal Guney Yaprak Ve Ruzgar

Küstü saksıda fesleğenle menekşeler
Yüzüme bakmıyor kapının önünde kediler
Seni sordu dün karşı komşumuz Eleni
Taş yeşerir diyor dokunsa bir kadının eli

Eski bir danteldi anılar masanın üzerinde
Yıkayıp kaldırmıştım oysa tozu kalmış yerinde
Elleri yok ki zamanın saramaz yarayı sinede
Yitik bir cümleyiz şimdi seninle bu öyküde

Eskiciye verdim bugün kırık radyoyu
Haberler aynı beraber ve solo acılar
Tadım tuzum yok mevsimdendir diyorlar
Kuşlar göçüyor bu halim senden yadigar