Ercüneyt Özdemir Koparılan Çiçekler

Ne güzel yuvarlanıp giderken kırmışım seni bilmeden
İnsan yaptığını görmez ya bazen
Hüzünden köşe bucak kaçarkenTökezledik farketmeden
Affet demek yetmiyor bazen
Üzdüm seni ben suçluyum
Kopsun dilim tamam sustum
Tüm felaketlerden savaşlardan sorumluyum
Yorulsam koşturmaktan
Kaybettiğime üzülsem
Beni kollarına almaz mısın?
Gözün gibi bakmaz mısın?
Bırak hüzünleri orada kalsın