Ender Balkır Şu Benim Divane Gönlüm

Benim divane gönlüm
Yine hubdan huba düştü
Mah cemalin şulesine
Çalkalanıp göle düştü
Kiminin meskeni külhan
Kimi derviş kimi sultan
Herkes yari ile mihman
Bana yarden cüda düştüm
İntizarım hak kelama
Kamilden gelen selama
Rüzgar esti şu aleme
Bize bad-ı saba düştü
Birgün felek cana kıyar
Bizi kaptan kaba koyar
Kimi atlas libas giyer
Şükür bize aba düştü
Kul Yusuf'um der bu demler
Gözümden akıttın nemler
Çekticeğim bu sitemler
Bana yardan reva düştü