Emir Elebaşı

En güzel sözlerle önce başlıyorsun güne
İçimi oynatıyor bağlıyorsun kendine
“Geçmişi unuttuk aşk hazır yenilenmeye” diyor kendileri
Bir söz birden tepeden inme

Aşkımı didikliyor pirinç ayıklar gibi
Dişime vurunca taş uçurur onun zevki
Katlanmalıyım ona bu artık son sevgili
Terk ettiğim kızlara gönül borcum namına

İşe yaramazmışım kandırmış aldatmışım
Çapkınların içinde ben elebaşıymışım
Bana güven olmazmış acımış da ayrılmamış
Gün akşama dönerken o surat tam beş karış