Emir Bilgin Yedi Rengim

Üşüyor kalbim soğuk soğuk
Uyanmışım yine kırık dökük
Taşı bile yosun sarıyorken
Neden yalnızım?
Siyaha çalmadan
Çamura bulanmadan
Kalbim ziyan olmadan gel
Yedi rengim gel
Yedi rengim gel
Yedi rengim gel
Sensizliğin şehrinde
Denize nazır yalnızlığım
Güneş doğmaz mı hiç
Neden karanlığım?