Emel Müftüoğlu Gönülden Gönüle

Topladım eşyayı
Vurdum yola
Bulamadım yolu
Vardım sona
Gönülden gönüle uçtum
Nafile, yerin dolmuyor
Kucaktan kucağa düştüm
Sahile sesin vurmuyor
Dedim kaç kurtar canını
Denizlere dök
Çek çıkar kalbini
Tam yerinden sök
Faydasız kirpiğin
Bağrımda ok ok
Akıl başta, gönül aşkta
Bana uymuyor