Ebru Gündeş Tövbekar

Genç yaşımda yıktı beni kederle
Kendi kaderime sitemkâr oldum
Ağlayan sonunda güler dediler
Ömrümce gülmedim isyankar oldum
Sevgilim akıttın hep gözyaşımı
Dağlara taşlara vurdun başımı
Ölmeden diktirdin mezar taşımı
Sonunda sevmeye tövbekâr oldum
Anladım hayatın bütünü rüya
Dostluklar yalandır sevgiler riya
Kızdım getirene beni dünyaya
Anama babama sitemkar oldum