Düş Sokağı Sakinleri Acıdan Doğar İnsan

Aşklar dökülüyor gözlerimden
Bir tarafı hep kırık kalpli
Denizler gibi büyüyor acının beşiği
Dargın ve boş kendine yabancı
Göğün çıplak şarkılarıdır şimdi
Bulutlarda sallanan
Ben ve öteki
Şehrin düşle sevişen mavi bedeni
Katılırcasına ölünen yitik bir öyküden
Çekip al beni ve kurtar sana çocukça bakan
Kirlenmiş utangaç saçlarımı
Ellerinde biriktirdiğim gecenin renginden
Acıdan doğar insan
Aşktır insanı yaratan...
Aşklar dökülüyor gözlerimden
Bir tarafı hep kırık kalpli
Denizler gibi büyüyüp
Acının boş beşiğinde
Kendini kurban eden
Ben ve öteki
Geride bıraktığımız bir tek göğün
Gözü yaşlı maviliğidir şimdi
Acıdan doğar insan
Aşktır insanı yaratan...