Doğan Duru Feryadı İsyanım

Mem nelere gark olmadı zinin ateşi için
Ferhat dağı delmedimi Şirinin düşü için
Kusur ise her saniye her yerde seni anmak
Mecnun azmı yemin etti Leylanın başı için
Gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim
Bakı verde uzamasın gurbetin esaretin
Ahmet Arif hasretinden prangalar eskitmiş
Beni böyle eskitense prangalı hasretin
Sana yine sana yandım Nesimi ile dün gece
Gözlerinle yüzüleyim bend olayım hallaca
Öyle hüküm duyurmuşlar Tanrılar divanında
Ha ben sana bağlanmışım ha Muhammet miraca
Cümle cihan güzellerin yüzlerine ben örsün
Gözlerin balyozu oldu içerimdeki örsün
Ruhumdaki fırtınalar merihi usandırır
Nuh'a haber eyleyinde gelsinde tufan görsün