Damla Deli Muşabah

Dur, içerine bir bak,
Göğüs kafesini çevir,
Nefeslerin sesini kes,
Bilme,duyma sevin.

Değdiğin sözü, özünü bilmediğin
Kora bulanmış eller,
Ruhun üstüne iki zar,
Biri yek, biri şeş,
Aldatır geçer.
Yaprağı açar,mevsimi döner,
Koru candan iç, tin'e.
Ahı yitik vahlı Ademoğulları
Serkeş sevabına kopar yiter.

Heygidinin muşabahları,
Farklı sabaha aynı açıldılar.
Onlarınki kaypaklık seninki değil,
Yollarına çamur attılar pis attılar.