Cemo Yılmaz Ey Ömrüm

Gülüm açmış iken kar yağdığında
Ne bahardın nede kıştın ey ömrüm
Arzular bir yanda mazi bir yanda
Ne hayaldin nede düştün ey ömrüm
Bu yolda acelen neydi giderken
Ne zaman geldin de gittin ey ömrüm
Günler gibi yıllar gelip geçerken
Ne zaman tükendin bittin ey ömrüm
Ben peşinde sen hep önlerde oldun
Neyini kaybettin sanki ne buldun
Bir yaprak misali sarardın soldun
Dalından toprağa düştün ey ömrüm
Yoruldu kervanın yolda mı kaldın
Dertli başını hep derde mi saldın
Ben uza dedikçe sen hep kısaldın
Yoksa Cemo’ya mı küstün ey ömrüm