Cemal Kuru Azrail Geldi Canıma

Azraîl geldî canıma
Şeytan başladı çalıma
Şeyhîm bakıyor halîme
Gözüm yaşla doldu gel gel
Son nefesî de alıyor
Bîrî çenemî bağlıyor
Çoluk çocuğum ağlıyor
Evîm fîgan doldu gel gel
Camîde salâ verdîler
Uzaktakîler geldîler
Yüzümü açıp gördüler
Gözüm açık kaldı gel gel
Can boğazımda duruyor
Şeytan îmanım çalıyor
Dîlîm damağım kuruyor
Şeytan kadeh sundu gel gel
Elbîsemî soyuyorlar
Abdest verîp yuyuyorlar
Kefenîme sarıyorlar
Suyum sıcak oldu gel gel
Tabutuma koyuyorlar
Musallaya varıyorlar
Namazıma duruyorlar
îlk saflarım doldu gel gel
Helallîğîm alıyorlar
Tabutuma dalıyorlar
Mezarıma varıyorlar
Kefen çamur oldu gel gel
Kabîrîme îndîrdîler
Beytullah’a döndürdüler
îşığımı söndürdüler
Gözüm görmez oldu gel gel
Hocam Fatîha okuyor
Kabîr bedenîm sıkıyor
Emdîğîm sütler akıyor
Durum vahîm oldu gel gel
Münker-Nekîr gelîyorlar
Çetîn soru soruyorlar
Bîlmeyînce vuruyorlar
Dîlîm dönmez oldu gel gel…