Cem Adrian Bukuluyor Zaman

Rüzgâr eserken saçlarından

Her düşen yağmur damlasından

Kayboldun o sonsuz rüyadan

Yanlış bir şehrin ortasında

Bilmiyorsun görmuyor da her yer cam her yer kar

Söyleniyor duymuyorda ne zaman geçer

Bırakıyor bizi unutuyor Hayat yanılıyor

Sankı bükülüyor zaman