Cem Adrian Bükülüyor Zaman

Rüzgâr eserken saçlarından
Her düşen yağmur damlasından
Kayboldun o sonsuz rüyadan
Yanlış bir şehrin ortasında
Bilmiyorsun görmuyor da her yer cam her yer kar
Söyleniyor duymuyorda ne zaman geçer
Bırakıyor bizi unutuyor Hayat yanılıyor
Sankı bükülüyor zaman