Capella Ölene Kadar

Nakarat)

Sevdim seni isterim ki mutlu olalım
Ölene kadar Ölene kadar
Aşkın çilesi ederi kadar ,
ölene kadar bitene kadar.

(Verse)

Bir kalem döner bugün ortamda
Sevdiklerim ayrı bir yanda
Sensizken sınanıyor kalbim yolda sokakta tek başıma

Ben suçluydum haklıydın bırakıp gittin bir başına
Yokuş çıkan yollar şahittir İnan ki benim bu aşkıma

Hani mutluyduk sonsuzduk ?
Senin gözünde hiç mişiz.

İki kardeş biz vardık yoktuk İnan hayatı p** etmişiz
Yolum yokuş soğuk bir havada titreye titreye içmişiz.
Gide gide bitmiyor tepeler biz de buğulu camlara harf çizmişiz

Aynı yolun yolcusuyuz biz de günahı sevabı mahşere bırakın
Buz kesti yine bak sağ solumuz
Nefreti bitirip sevgiye kuşanın

Bile bile kimseyi aldatıp giderek siz sol yanından hiç vurmayın
Mahşerde yine bak, hak yaradan
Hakkını alacak bak ansızın !

Yeni bir kalem, yeni bir kağıt
Gelip de hisleri yine Sen dağıt
Sonuncu parçada biz aptalca yazdık çizdik sözleri yakıp

Hisli bir gencin kaleminden
Sözleri gözleri yine damlarken
Ölünün dilinin anıları varken
Yine yazdım lan içim yanarken

(Şiir+Nakarat)

Yine yazdım lan içim yanarken
Olmamalıydı sonumuz böyle
Sonbaharda düşen yapraklar gibi savrulduk gittik
Böyle olacağını bilemedik..

Bittik mi dedim , çoktan bitmişiz.
Sen orada ben burada ayrı düştük mesafeler uzunca
Yazılı olanı yaşarmış Ademoğlu
Dert kişiye mahsus insana zimmetlidir.

Her şeye rağmen Yine soruyorum sana Sahiden bittik mi ?