Can Güngör Uçurumlardan

Bir çocuk kayaya oturdu
Taş attı denize
Deniz doğdu
Sonra güneşi uydurdu
Isındı elleri

Bulutlardan koptu bir yağmur
Hem ılık hem de mağrur
Islattı saçını
Saçları doğdu

Denize özenmiş iskele
Üstüne binse de
İçine çekti onu

Çürüdü zamanı unutunca
Hesapsız atlayınca
Uçurumlardan

Gözlerinden düşür beni (düşür beni)
Bakışın yakar tenimi (tenimi)

Gözlerinden düşür beni (düşür beni)
Bakışın yakar tenimi (tenimi)

Bir çocuk kayaya oturdu
Taş attı denize
Deniz doğdu
Deniz doğdu

Bir çocuk kayaya oturdu
Taş attı denize
Deniz doğdu
Deniz doğdu